Strategies for the growth of the economic diplomacy of the Islamic Republic of Iran with an emphasis on cultural influence in the cultural sphere of Nowruz

Document Type : Science - Research (International Relation)

Authors

1 Master's student of International Relations, Imam Sadiq University, Tehran, I.R.Iran.

2 Master's student of Policy Studies of Imam Sadiq University, Tehran, I.R.Iran.

3 Professor of the Faculty of Islamic Studies and Economics , Imam Sadiq University, Tehran, I.R.Iran.

10.30497/pkn.2025.245309.3112

Abstract

With the increasing expansion of various dimensions of diplomacy in the 21st century, the importance and position of economic diplomacy has become more clear for all countries. On the other hand, despite the vast capacities of the Islamic Republic of Iran in the cultural field of Nowruz, which is reminiscent of the historical region of Greater Iran, the volume of commercial and economic exchanges in this strategic region has always been very low in the past decades. The result of not paying attention to the use of the unique capacities of Nowruz civilization field for Iran is that despite all the cultural similarities, the necessary benefits have never been made in order to improve economic and commercial relations.
In this research, using the descriptive-analytical method and the constructivist perspective, we seek to understand how the capacities of Iran's cultural influence can be used in the cultural sphere of Nowruz, which will lead to the promotion of Iran's economic diplomacy in this region, so that we can use commonalities. and cultural ties to build a bridge towards commonalities and economic dependencies. In this regard, it is very important to use tools of cultural influence such as cultural and public diplomacy programs in order to influence the national brand, which is the intermediary and missing link between cultural influence and economic diplomacy.

Keywords

Main Subjects

آشنا، حسام‌الدین و جعفری هفت‌خوانی، نادر(1386). دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی؛ پیوندها و اهداف. نشریه علمی دانش سیاسی، 3 (5)، 179-205.
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز و علی‌پور، حسین (1400). فرصت‌ها و چالش‌های دیپلماسی اقتصادی چین در آسیای مرکزی. پژوهش‌نامه ایرانی سیاست بین‌الملل، 11(21)، 27-58.
ارغوانی، فریبرز و غلامی، محمدحسن (1397). دیپلماسی اقتصـادی ایـران در بستر قوانین برنامه‌های توسعه. مطالعات حقوقی، 10(2)، 1-27.
بزرگ خو، حامد؛ کیماسی، مسعود؛ اسفیدانی، محمد رحیم و ترکستانی، محمدصالح (1397). شناسایی و اولویت‌بندی عوامل تاثیرگذار بر برندملی ایران با رویکرد رفتار شناختی مصرف‌کننده. مطالعات رفتار مصرف‌کننده، 5(2)، 83-110.
توتونچیان، مهری و افشاراحمدی، ایرج (1398). اقتصاد مقاومتی به‌مثابه یکی از مؤلفه‌های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم. تهران: مرکز مطالعات راهبری روابط فرهنگی ـ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، 5(11)، 33-54.
ثقفی عامری، ناصر و احدی، افسانه (1387). ایران و سیاست نگاه به شرق. تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.
حاجیان، خدیجه (1394). دیپلماسی فرهنگی؛ مطالعه موردی افغانستان و تاجیکستان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
خانی، محمدحسن(1384). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها. نشریه علمی دانش سیاسی، 1(2)، 125-148.
دامن پاک جامی، مرتضی (1397). تحول دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران: بررسی دستاوردهای چهار دهه گذشته و چالش‌های پیش‌رو. فصلنامه سیاست خارجی، 32(4)، 91-158.
رنجکش، محمدجواد (1397). بررسی تطبیقی دیپلماسی فرهنگی ایران و ترکیه در آسیای مرکزی. دوفصلنامه سیاست و روابط بین‌الملل، 2(2)، 69-84.
سجادپور، سیدمحمدکاظم؛ حسینی، سیدشمس‌الدین و نیرآبادی، حمید (1398). طراحی مدل دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران؛ بایسته‌ها، مؤلفه‌ها و راهبردهای کلیدی. نشریه امنیت ملی، 9(34)، 389-425.
سیمبر، رضا و مقیمی، احمدعلی (1394). منافع ملی و شاخص‌های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه سیاست جهانی، 1(4)، 7-38.
شیخ الاسلامی، محمدحسن؛ جعفری هفتخوانی، نادر؛ عرب‌پور، امیرحسین (1402). نقش دیپلماسی اقتصادی و تجاری در ارتقای برند ملی کشورها (مطالعه موردی: چین، ترکیه و قطر). مطالعات اقتصاد سیاسی بین‌الملل، 6(2)، 671-702.
صادقی شاهدانی، مهدی؛ توکلی، رضا و عرب‌پور، امیرحسین (1400). الگوی تدوین سیاست‌های دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر بررسی اسناد بالادستی. سیاست‌های راهبردی و کلان، 9(ویژه نامه سال 1400)، 106-130.
صالحی امیری، رضا و محمدی، سعید (1389). دیپلماسی فرهنگی. تهران: ققنوس.
صالحی، مختار (1397). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در عصر جهانی‌شدن (شاخص‌ها، چالش‌ها و راه‌حل‌ها). تهران: مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد.
طباطبایی، سیدعلی (1388). بایسته های دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در عصر جهانی شدن. مطالعات سیاسی، 2(5)، 125-148.
کاشیان، عبدالمحمد (1398). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم؛ ‌برون‌نگری در اقتصاد مقاومتی. آفاق امنیت، 12(43 )، 57-73.
مستوفی شربیانی، محمدمهدی و بشیر، حسن (1400). فرهنگ و مقاومت؛ مؤلفه‌های اثرگذار بر اجرای موفق دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در پاکستان. نشریه علمی دانش سیاسی، 19(ویژه‌نامه مقاومت)، 266-243.
موسوی، سیدمحمدرضا و نوروزی، رحیم (1398). بررسی ابعاد فرهنگی و مذهبی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی. دوفصلنامه علمی مطالعات قدرت نرم، 1(9)، 343-367.
میرفخرایی، سیدحسن و فیروزمندی بندپی، مجید (1396). دیپلماسی فرهنگی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز؛ فرصت‌ها و چالش‌ها. مطالعات اوراسیای مرکزی، 2(10)، 433-448.
واعضی، طیبه (1389). مناسبات راهبردی ایران و پاکستان. تهران: پژوهشگاه مطالعات راهبردی.
یوسفی کوپایی، غلامحسین؛ یزدانی، عنایت‌الله و امیدی، علی (1397). تبیین کاربدر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در منطقه آمریکای لاتین؛ روندها و دستاوردها. نشریه علمی دانش سیاسی، 14(28)، 165-198.
Fan, Ying (2010). Branding the nation: Towardsa better understanding. Place Branding and Public Diplomacy, 6(2), 97–103, 16 th March.
Nye, Josephs (2004). Soft Power: The Means to success in politics. New York: Public.
  • Receive Date: 21 October 2023
  • Revise Date: 29 January 2025
  • Accept Date: 04 November 2024