آشنا، حسامالدین و جعفری هفتخوانی، نادر(1386). دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی؛ پیوندها و اهداف. نشریه علمی دانش سیاسی، 3 (5)، 179-205.
ارغوانی پیرسلامی، فریبرز و علیپور، حسین (1400). فرصتها و چالشهای دیپلماسی اقتصادی چین در آسیای مرکزی. پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل، 11(21)، 27-58.
ارغوانی، فریبرز و غلامی، محمدحسن (1397). دیپلماسی اقتصـادی ایـران در بستر قوانین برنامههای توسعه. مطالعات حقوقی، 10(2)، 1-27.
بزرگ خو، حامد؛ کیماسی، مسعود؛ اسفیدانی، محمد رحیم و ترکستانی، محمدصالح (1397). شناسایی و اولویتبندی عوامل تاثیرگذار بر برندملی ایران با رویکرد رفتار شناختی مصرفکننده. مطالعات رفتار مصرفکننده، 5(2)، 83-110.
توتونچیان، مهری و افشاراحمدی، ایرج (1398). اقتصاد مقاومتی بهمثابه یکی از مؤلفههای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم. تهران: مرکز مطالعات راهبری روابط فرهنگی ـ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، 5(11)، 33-54.
ثقفی عامری، ناصر و احدی، افسانه (1387). ایران و سیاست نگاه به شرق. تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.
حاجیان، خدیجه (1394). دیپلماسی فرهنگی؛ مطالعه موردی افغانستان و تاجیکستان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
خانی، محمدحسن(1384). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها. نشریه علمی دانش سیاسی، 1(2)، 125-148.
دامن پاک جامی، مرتضی (1397). تحول دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران: بررسی دستاوردهای چهار دهه گذشته و چالشهای پیشرو. فصلنامه سیاست خارجی، 32(4)، 91-158.
رنجکش، محمدجواد (1397). بررسی تطبیقی دیپلماسی فرهنگی ایران و ترکیه در آسیای مرکزی. دوفصلنامه سیاست و روابط بینالملل، 2(2)، 69-84.
سجادپور، سیدمحمدکاظم؛ حسینی، سیدشمسالدین و نیرآبادی، حمید (1398). طراحی مدل دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران؛ بایستهها، مؤلفهها و راهبردهای کلیدی. نشریه امنیت ملی، 9(34)، 389-425.
سیمبر، رضا و مقیمی، احمدعلی (1394). منافع ملی و شاخصهای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه سیاست جهانی، 1(4)، 7-38.
شیخ الاسلامی، محمدحسن؛ جعفری هفتخوانی، نادر؛ عربپور، امیرحسین (1402). نقش دیپلماسی اقتصادی و تجاری در ارتقای برند ملی کشورها (مطالعه موردی: چین، ترکیه و قطر). مطالعات اقتصاد سیاسی بینالملل، 6(2)، 671-702.
صادقی شاهدانی، مهدی؛ توکلی، رضا و عربپور، امیرحسین (1400). الگوی تدوین سیاستهای دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر بررسی اسناد بالادستی. سیاستهای راهبردی و کلان، 9(ویژه نامه سال 1400)، 106-130.
صالحی امیری، رضا و محمدی، سعید (1389). دیپلماسی فرهنگی. تهران: ققنوس.
صالحی، مختار (1397). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در عصر جهانیشدن (شاخصها، چالشها و راهحلها). تهران: مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد.
طباطبایی، سیدعلی (1388). بایسته های دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در عصر جهانی شدن. مطالعات سیاسی، 2(5)، 125-148.
کاشیان، عبدالمحمد (1398). دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در شرایط تحریم؛ بروننگری در اقتصاد مقاومتی. آفاق امنیت، 12(43 )، 57-73.
مستوفی شربیانی، محمدمهدی و بشیر، حسن (1400). فرهنگ و مقاومت؛ مؤلفههای اثرگذار بر اجرای موفق دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در پاکستان. نشریه علمی دانش سیاسی، 19(ویژهنامه مقاومت)، 266-243.
موسوی، سیدمحمدرضا و نوروزی، رحیم (1398). بررسی ابعاد فرهنگی و مذهبی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی. دوفصلنامه علمی مطالعات قدرت نرم، 1(9)، 343-367.
میرفخرایی، سیدحسن و فیروزمندی بندپی، مجید (1396). دیپلماسی فرهنگی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز؛ فرصتها و چالشها. مطالعات اوراسیای مرکزی، 2(10)، 433-448.
واعضی، طیبه (1389). مناسبات راهبردی ایران و پاکستان. تهران: پژوهشگاه مطالعات راهبردی.
یوسفی کوپایی، غلامحسین؛ یزدانی، عنایتالله و امیدی، علی (1397). تبیین کاربدر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در منطقه آمریکای لاتین؛ روندها و دستاوردها. نشریه علمی دانش سیاسی، 14(28)، 165-198.
Fan, Ying (2010). Branding the nation: Towardsa better understanding. Place Branding and Public Diplomacy, 6(2), 97–103, 16 th March.
Nye, Josephs (2004). Soft Power: The Means to success in politics. New York: Public.