دو فصلنامه علمی دانش سیاسی

ارزیابی مبانی پارادایمی مرامنامه احزاب ایران بعد از انقلاب(مطالعه موردی حزب جمهوری اسلامی، حزب کارگزاران)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (علوم سیاسی از منظر ایرانی)

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه شیراز

2 دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه شیراز

چکیده

وجود احزاب در فضای سیاسی کشورها بسیار ضروری است. احزاب خصوصا در عرصه انتخابات اهمیت بسزایی دارند زیرا به نوعی جهت گیری سیاسی و خط مشی عملی افراد برخاسته از احزاب در امور مملکت داری نشان می دهد که نشات گرفته از جهان بینی و اصول فکری حزب آنها است.لذا پژوهش حاضر تلاشی به منظور تحلیل مبانی فکری و پارادایمی دو حزب مطرح بعد از انقلاب (جمهوری اسلامی،کارگزارن) است.جامعه آماری پژوهش تمام احزاب ثبت شده در وزارت کشورتا سال 97 می باشد که دو حزب طبق نظرنخبگان انتخاب گردیداند. روش بررسی ، تحلیل محتوای کیفی با رویکرد جهت دار(تلخیصی) است که از نرم افزار maxqdo 12 برای تحلیل استفاده شده است. نتایج نشان می دهد سهم پارادایم تفسیری در هر حزب کارگزاران و پارادایم انتقادی در حزب جمهوری اسلامی بیشتر از سایر ابعاد پارادامی است همچنین شاهد عدم وجود یک برنامه مدون بر اساس یک پارادایم خاص در حزب هستیم بلکه ملغمه ای از عناصر پارادایمی(تفسیری،انتقادی،تفسیری) در تدوین مرامنامه های احزاب وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Assessing the Paradigmatic Foundations of the Post-Revolutionary Iran Party (Case Study: Islamic Republic Party, Kargozaran Party)

نویسندگان [English]

  • Mohamad taghi Iman 1
  • Mansoor Tabiee 1
  • Sina Aminizadeh 2

1 Faculty member of Shiraz University

2 Ph.D Student in Political Sociology at Shiraz University,

چکیده [English]

Creating parties in the political space of countries is very necessary. Parties are important in the field of elections because they reflect the political orientation and practical direction of the political system. The present study is an attempt to analyze the intellectual and paradigmatic foundations of two post-revolutionary parties (jomhoori eslami, kargozaran). The statistical population of the study is all parties registered in the Ministry until 1397. The two parties were elected according to elite opinion. The method of analysis is qualitative content analysis by maxqdo 12 software. The results show that the interpretive paradigm has a greater share in kargozaran party and And the critical paradigm has greater share in jomhoori eslami party. We also see the absence of a program based on a particular paradigm within the party, but also a mix of paradigmatic elements (interpretive, critical, interpretive) in the formulation of party agendas. Keywords: Parties. Content Analysis, jomhoori eslami, kargozaran

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Parties. Content Analysis
  • jomhoori eslami
  • kargozaran
ارجمند، محمدجواد (1395). «رویکرد نظری به نسبت احزاب و ثبات سیاسی»، مطالعات انقلاب اسلامی. 13(24)، 80-61.
ایمان، محمدتقی (1392). ارزیابی پارادایمی برنامه توسعه جمهوری اسلامی. تهران: نشر حوزه و دانشگاه.
ایوبی، حجت‌الله (1379). پیدایش و پایایی احزاب سیاسی غرب. تهران: نشر سروش.
برزگر، ابراهیم (1396). «انقلاب اسلامی و تمدن‌سازی؛ نقشه را، مسیر رفته و مسیر باقی مانده». مجله اندیشه اسلامی. 14(96)، 25-7.
جمال‌زاده، ناصر و کاظمی، محمدصادق (1394). «علت کاوی انشعاب جریان‌های سیاسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی»، دوفصلنامه دانش سیاسی. 3(21). 142-113.
رضایی، اسدالله (1386). کالبدشناسی احزاب سیاسی. تهران: نشر آمه.
عباس‌زاده، مجید (1392). «عدم رشد احزاب و تأثیر آن در شکل‌گیری توسعه‌نیافتگی سیاسی دوره دوم پهلوی»، مجله جستار سیاسی معاصر. 4(3)، 136-115.
غفاری هشجین، زاهد؛ بیگی‌نیا، عبدالرضا و تصمیم قطعی، اکرم (1389). «عوامل مؤثر بر مشارکت سیاسی دانشجویان علوم سیاسی و فنی دانشگاه تهران»، دوفصلنامه دانش سیاسی. 6(2). 240-207.
کریمی مله، علی (1380). «پتانسیل‌های تبدیل رقابت به منازعه سیاسی در ایران»، مجله مطالعات ملی. 3(9)، 70-49.
نقیب‌زاده، احمد و سلیمانی، غلامعلی (1388). «نوسازی سیاسی و شکل‌گیری احزاب در جمهوری اسلامی ایران»، مجله سیاست. 14(12)، 368-347.
 
Eldersveld, S. J. (1964). Political parties: A behavioral analysis. 613.
Farrell, D. M. and Webb, P. (2000). Political parties as campaign organizations, Parties without partisans: Political change in advanced industrial democracies. 102-128.
Horowitz, D. L. (2001). Ethnic groups in conflict, updated edition with a new preface. Univ of California Press, 294.
Ignazi, P. (1996). "The crisis of parties and the rise of new political parties", Party Politics. 2(4), 549-566.
Ockey, J. (2003). "Change and continuity in the Thai political party system", Asian Survey. 43(4), 663-680.
Ringel, L. (2018). "Unpacking the Transparency-Secrecy Nexus: Frontstage and backstage behaviour in a political party", Organization Studies. 0170840618759817.
دو فصلنامه علمی دانش سیاسی
دوره 16، شماره 1 - شماره پیاپی 31
تالیف مقاله
فروردین 1399
صفحه 45-66
  • تاریخ دریافت: 11 آبان 1398
  • تاریخ بازنگری: 01 بهمن 1398
  • تاریخ پذیرش: 01 بهمن 1398