نوع مقاله : علمی - پژوهشی (روابط بین الملل)
نویسندگان
1 عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام
2 دانشجوی مقطع دکترا رشته مسائل ایران دانشکده عولم سیاسی و معارف اسلامی دانشگاه امام صادق علیه السلام
چکیده
همگرایی منطقهای به عنوان راهی برای همکاری کشورهای یک منطقه، کاهش منازعات و دستیابی به صلح پس از پایان جنگ جهانی و با جامعه زغال و فولاد اروپا به عرصه سیاست وارد و در ادامه نیز به عنوان الگویی موفق برای همکاری در سایر مناطق جهان مورد استفاده قرار گرفته است. به دنبال آن با توسعه روابط و اهمیت روزافزون همکاری، نظریات مختلفی در تبیین مؤلفهها و اصول همگرایی منطقهای مطرح گردید. هرچند این نظریات در برخی مناطق کاربرد موفقی داشتهاند اما در منطقه غرب آسیا همچنان چالشهای مهمی در مسیر همکاری و همگرایی منطقهای وجود دارد؛ تا جایی که برخی این منطقه را استثنا در همگرایی میدانند. پژوهش حاضر در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان از نظریات همگرایی در منطقه جغرافیایی ایران و همسایگانش بهره برد و چه مدلی برای تبیین این همگرایی مناسب است اقدام به طراحی مدلی سهوجهی در دستهبندی روابط ایران با کشورهای همسایه در حوزههای مفاهمه، معامله و مقابله نموده است. این پژوهش تلاش دارد تا با بهکارگیری نظریات موجود ضمن ارائه این مدل، ویژگیهای هر حوزه را تبیین و مدلی بومی برای همگرایی ایران با همسایگانش ارائه نماید.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Implementation of Convergence Views on Regional Integration Model in the Islamic Republic of Iran Neigborhood
نویسندگان [English]
1 Faculty member of Imam Sadiq University
2 Ph.D Student in Political Science at Imam sadiq University
چکیده [English]
Regional integration, as a way for regional collaboration, reducing conflicts and achieving peace after the end of World War, was introduced in the political domain with the Coal and Steel Europe and has continued as a successful model for cooperation in other areas of the world. With the development of relations and increasing importance of cooperation, various theories have been proposed to explain the elements and principles of regional integration. Despite their successfulness in some areas, there still exist some significant challenges in the way of cooperation and regional integration in west Asia, to the extent that some consider this as an exceptional one. This study answers the question of how we can benefit from the theories of convergence in the geographical region of Iran and its neighbors and what model can explain this convergence so that we could design a tripartite model in the classification of Iran's relations with neighboring countries in the areas of communication, transaction and confrontation. It also tries to use the existing theories for both offering a model and defining the characteristics of each field, hence providing a local model for the convergence of Iran and its neighboring countries.
کلیدواژهها [English]