نشریه «دانش سیاسی»

ضعف دولت ـ ملت‌سازی در سوریه و وقوع جنگ داخلی در این کشور (2016-2011)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (روابط بین الملل)

نویسندگان

1 عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی

2 پژوهشگر مطالعات خاورمیانه

چکیده

اکثر کشورهای برآمده از امپراتوری عثمانی، از جمله سوریه، با ضعف در روند دولت ـ ملت‌سازی مواجه بوده و همین امر باعث شکنندگی آن‌ها در یک قرن گذشته شده است. در عین حال، موقعیت ژئوپلیتیک، سوریه را همواره مرکز توجه قدرت‌های بزرگ قرار داده است. متن حاضر با تمرکز بر ضعف دولت ـ ملت‌سازی در سوریه، نشان می‌دهد ضعف دولت ـ ملت‌سازی در سوریه چه تأثیری بر وقوع جنگ داخلی در این کشور داشته است. اگرچه از ابتدای استقلال سوریه، گروه‌های قومی و مذهبی مختلف در کنار یکدیگر می‌زیسته‌اند و احزاب و ایدئولوژی‌های مختلف فعال بوده‌اند، به دلایل مختلف نهادها و ساختارهای فرهنگی و سیاسی متزلزل باقی ماندند و همبستگی ملی نیز محقق نشد. نتیجه این شکنندگی ناشی از تعدد و تراکم طولانی‌مدت بحران را می‌توان به روشنی در وضعیت پنج سال گذشته دید؛ ضعف روند دولت ـ ملت‌سازی در سوریه عامل اصلی بروز جنگ داخلی در این کشور بوده است و بسیاری از مشکلات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی از آن نشئت می‌گیرند. چالش‌های پیش روی سوریه در روند دولت ـ ملت‌سازی، این کشور را به پرتگاه جنگ داخلی کشانده است. در ابتدای بحران اخیر (2011)، اصلاحات جدی و عمیق سیاسی و اقتصادی به صورت یک خواست عمومی درآمد، به‌ویژه آنکه اصلاحات مورد نظر بشار اسد که در سال 2000 به قدرت رسید، ظرف مدت کوتاهی به خاطر کارشکنی‌های حزب بعث و ارتش ناکام و متوقف شد. با این حال، برخورد قهرآمیز نیروهای نظامی و امنیتی با اعتراضات مردمی، در کنار دخالت تدریجی و فزاینده قدرت‌های خارجی سبب شد توانایی دولت سوریه در تأمین ثبات با تردید مواجه شود و مشکل قدیمی ضعف روند دولت ـ ملت‌سازی اثر خود را به عنوان یکی از عوامل ریشه‌ای جنگ داخلی این کشور نشان دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Weak Process of Nation-State Building in Syria and the Civil War (2011-2016)

نویسندگان [English]

  • Seyed Abdolamir Nabavi 1
  • Maryam Dorri 2

1 Member of Research Institute for Cultural and Social Studies

2 Research Member of Research Institute for Middel East Studies

چکیده [English]

    Most countries emerging after the collapse of Ottoman Empire, among them Syria, have faced weakness in the process of nation-state building, a fact that has caused their fragility in the last century. Meanwhile, the geopolitics of this country has brought it into focus for great regional and international powers. In Syria, despite the diversity of ethnic and religious entities and their co-existence and despite the activity of different parties and ideological trends, the political and cultural institutions remain weak and fragile, and national solidarity has not been built. The result of such weakness can be traced and seen in its ongoing civil war in the last five years. The civil war and the conflicts in this country which have coincided with the pursuit of the national interests of regional and international powers and forces demand a common right and will for political and social reforms in this country. Bashar's reform in 2011 failed in a short time due to sabotage of Baath party and collaboration of the army. Meanwhile, the violent repression of protesting people in Syria by the army, and the interventions of the foreign powers in the current evolutions of this country have caused instability and raised the old problem of weakness in nation-state building process, in a way that this problem itself is one of the great factors of continuation of the civil war.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Reformism
  • Identity Crisis
  • Damascus Spring
  • Civil War
  • Nation-State Building
  • Syria
اسمیت، آنتونی (1383). ناسیونالیسم: نظریه، ایدئولوژی، تاریخ، ترجمه منصور انصاری، تهران: مؤسسه مطالعات ملی.
زرگر، افشین و قوام، عبدالعلی (1389). دولت‌سازی، ملت‌سازی و نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران: آثار نفیس.
فرانکل، جوزف (1382). روابط بین‌الملل در جهان متغیر، ترجمه عبدالرحمن عالم، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
کامروا، مهران (1391). خاورمیانه معاصر، ترجمه سیدموسی پورموسوی و محمدباقر قالیباف، تهران: قومس.
گریفیتس، مارتین (1390). دانشنامه روابط بین‌الملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، تهران: نشر نی.
گیبرنا، مونتسرات (1387). مکاتب ناسیونالیسم: ناسیونالیسم و دولت ـ ملت در قرن بیستم، ترجمه امیرمسعود اجتهادی، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
منسفیلد، پیتر (1388). تاریخ خارمیانه، ترجمه عبدالعلی اسپهبدی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
هانتینگتون، ساموئل (1392). سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی، مترجم محسن ثلاثی، تهران: علم.
هروک، میروسلاو (1374). «از جنبش ملی تا یک ملت کامل؛ فرایند شکل‌گیری ملت‌ها در اروپا»، ترجمه سیاوش مریدی، اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، شماره 110-109.
Batatu, Hanna (1981). “Some Observations on the Social Roots of Syria’s Ruling Military Group and the Causes of its Dominance,” Middle East Journal, Vol. 35, No. 3, pp. 331–344.
Campante, Filipe and Chor, David (2012). “Why was the Arab World Posed for Revolution? Schooling, Economic Opportunities, and the Arab Spring”, The Journal of Economic Perspectives, Vol. 26, No. 2.
Dawn, Ernest (1962). “The Rise of Arabism in Syria,” Middle East Journal, Vol. 16, No. 2, pp. 145–168.
Devlin, John (1976). The Ba’th Party: A History from its Origins to 1966, Stanford: Hoover Institution Press.
Drysdale, Alasdair (1981). “The Syrian Political Elite, 1966–1976: A Spatial and Social Analysis,” Middle Eastern Studies, Vol. 17, No. 1, pp. 3–30.
Drysdale, Alasdair (1984). “Syria’s Sectarian Schism and the Struggle for Power,” Middle East Insight, Vol. 3, No. 4, pp. 24–29.
Drysdale, Alasdair and Hinnebusch, Raymond (1991). Syria and the Middle East Peace Process, New York: Council on Foreign Relations Press.
Dyson, Kenneth (1980). The State Tradition in Western Europe: A Study of an Idea and Institution, Oxford: Martin Robertson.
Elrich, Reese (2014). “Inside Syria: The Back story of Their Civil War and What the World Can Expect”, Prometheus books, New York.
Faksh, Mahmud A. (1984). “The Alawi Community of Syria: A New Dominant Political Force,” Middle Eastern Studies, Vol. 20, No. 2, April, pp. 133–153.
Gelvin, James (1998). Divided Loyalties: Nationalism and Mass politics in Syria at the close of Empire. Berkeley: University of California Press.
Hinnebusch, Raymond (1980). “Political Recruitment and Socialization in Syria: The Case of the Revolutionary Youth Federation,” International Journal of Middle East Studies, Vol. 11, pp. 143–174.
Hinnebusch, Raymond (1990). Authoritarian Power and State Formation in Ba’thist Syria: Army, Party and Peasant. Westview Press.
Hinnebusch, Raymond (1993). “State and Civil Society in Syria,” Middle East Journal, Vol. 47, No. 2, spring, pp. 243–257.
Hinnebusch, Raymond (2001). Revolution from above, London & New York: Routledge.
Kienle, Eberhard (1994). Contemporary Syria: Liberalization between Cold War and Cold Peace, London: British Academic Press.
Makdisi, Ussama (2000). The Culture of Sectarianism: Community, History and Violence in Nineteenth – Century Ottoman Lebanon, Berkeley: Los Angeles & London.
Mufti, Malik (1996). Sovereign Creations: Pan-Arabism and Political Order in Syria and Iraq, Ithaca & London: Cornell U. Press.
Perlmutter, Amos (1969). “From Obscurity to Rule: The Syrian Army and the Ba’th Party,” Western Political Quarterly, Vol. 22, N. 4.
Perthes, Volker (1995). The Political Economy of Syria under Asad, London: I.B Taurus & Co Ltd.
Perthes, Volker (2006). “The Syrian Solution”, Foreign Affairs, Vol. 85, No. 6.
Petran, Tabitha (1972). Syria, London: Ernest Benn.
Picard, Elizabeth (1988). “Arab Military in Politics: From Revolutionary Plot to Authoritarian State,” in Adeed Dawisha and William Zartman (eds.), Beyond Coercion: The Durability of The Arab State, London: Croom-Helm, pp. 116–146.
Pick, Anthony C. (2011). “The Nation State”, Accessed at: Nation State Website, http://www.thenationstate.co.uk.
Rabinovich, Itamar (1972). Syria Under the Ba’th, 1963–1966: The Army-Party Symbiosis, New York: Halstead Press.
Salamandra, Christa (2013).  “Sectarianism in Syria: Anthropological Reflections”, Middle East Critique.Vol. 22, Issue 3, September.
Seale, Patrick (1965). The Struggle for Syria, London and Oxford: RIIA, Oxford University Press.
Seale, Patrick (1988). Asad: The Struggle for the Middle East, Berkeley, CA: University of California Press.
Sorby, Karol (2009). “The Separatist Period in Syria 1961-1963”, Asian and African Studies, v. 18, n.2, 145-168.
Springborg, Robert (1981). “Ba’thism in Practice: Agriculture, Politics, and Political Culture,” Middle Eastern Studies, v. 17, n. 2, April, 191–209.
Stacher, Joshua (2011). “Reinterpreting Authoritarian Power: Syria’s Hereditary Succession”, Middle East Journal, Vol. 65, No. 2.
Tibawi, A.L. (1969). A Modern History of Syria, London: Macmillan.
Tilly, Charles and et al (1975). The Rebellious Century 1830-1930, Harvard: Harvard University Press.
Torrey, Gordon (1964). Syrian Politics and the Military, 1945–1958, Columbus: Ohio State University.
Van Dusen, Michael (1972). “Political Integration and Regionalism in Syria,” Middle East Journal, Vol. 26, No. 1, pp. 123–136.
Van Dusen, Michael (1975). “Downfall of a Traditional Elite,” in Frank Tachau (ed.), Political Elites and Political Development in the Middle East, Cambridge, pp. 115–155.
Vaessen, Eline (2014).  The Syrian civil war, Erasmus University Rotterdam.
Waldner, David (1995). “More than meets the Eye: Economic Influence on Contemporary Syrian Foreign Policy,” Middle East Insight, Vol. 11, No. 4, May-June.
Warriner, Doreen (1962). Land Reform and Development in the Middle East, London & New York: Oxford University Press.
Winder, R. Bayly (1962–1963). “Syrian Deputies and Cabinet Ministers: 1919–1959,” Middle East Journal, Vol. 16, August, 1962, pp. 407–429 and Vol. 17, Winter-Spring, 1963, pp. 35–54.
 
نشریه «دانش سیاسی»
دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 25
تالیف مقاله
مرداد 1396
صفحه 99-121
  • تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1396
  • تاریخ بازنگری: 18 خرداد 1396
  • تاریخ پذیرش: 20 مرداد 1396