احسانی، رضا (1395)، «ضرورت همگرایی منطقهای در مبارزه با تروریسم»، روزنامه افغانستان ما، 11 بهمن.
اسنایدر، کریک (1380)، «ساختارهای امنیت منطقهای»، ترجمه محمود عسگری، راهبرد، سال دهم، شماره 21.
اعظمی، هادی، سیدهادی زرقانی و جهانگیر حیدری (1391)، «تحلیل مدل نقش همگرایی ملی به‌عنوان مبنای همگرایی منطقهای در جهان اسلام؛ مطالعه موردی خاورمیانه»، پنجمین کنگره بین‌المللی جغرافی‌دانان جهان اسلام، تبریز: دانشگاه تبریز.
اعظمی، هادی و علی اکبر دبیری (1391)، «ارزیابی فرصت‌ها و چالش‌های ژئوپلیتیکی ایران در آسیای مرکزی»، فضای جغرافیایی، سال دوازدهم، شماره 40.
امیدی، علی (1386)، «فرصت‌ها و چالش‌های تجاری عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای»، بررسی‌های بازرگانی، سال چهارم، شماره 26.
امیراحمدیان، بهرام و روحالله صالحی دولتآباد (1395)، «ابتکار «جاده ابریشم جدید» چین (اهداف، موانع و چالشها)»، مطالعات روابط بینالملل، سال نهم، شماره 36
انوری، حمیدرضا و مرتضی رحمانیموحد (1388)، سازمان همکاری شانگهای چشم‌اندازی به‌سوی جهان چندقطبی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
ایزدی، جهانبخش و فرزاد خلفی (1390)، «راهبردهای تحقق تعامل مؤثر و سازنده ایران در نظام بینالملل (برپایِ سند چشمانداز)»، رهنامه سیاست‌گذاری، سال دوم، شماره 3.
بزرگی، وحید و میرعبدالله حسینی (1390)، «سازمان همکاری شانگهای و جنبه‌های عضویت دائم ایران در آن»، اطلاعات سیاسی اقتصادی، سال بیستوپنجم، شماره 284.
بزرگی، وحید و میرعبدالله حسینی (1389)، «سازمان همکاری شانگهای، تحولات گذشته و چشمانداز آینده»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال سوم، شماره 7.
بصیری، محمدعلی؛ حسین سوریقرلیوند و سیدمهدی جانفان (1392)، «بررسی عملکرد سازمان همکاری اقتصادی (اکو) در چارچوب تئوری همگرایی منطقهای»، پژوهش‌های سیاسی، سال سوم، شماره 6.
بهشتیپور، حسن (1396)، «سیاستهای ایران در قبال شانگهای و آسیای مرکزی»، مؤسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس)، 31 تیر، قابل دسترسی در: http://www.iras.ir/fa/doc/interview/3258/
پیشداد، سعید (1383)، همگرایی در سازمان اکو، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
جاوید، عباسعلی (1386)، «همگرایی اقتصادی و امنیت منطقه خاورمیانه»، معرفت، سال شانزدهم، شماره 4.
جعفرپورمقدم، مرتضی (1396)، «اهداف راهبردی ایران در قبال سازمان همکاری شانگهای»، کارایی، سال نهم، شماره 34.
حاجییوسفی، امیرمحمد و مرضیهسادات الوند (1387)، «ایران و سازمان همکاری شانگهای؛ هژمونی و ضد هژمونی»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال سوم، شماره 2.
حافظنیا، محمدرضا (1393)، «مدل مفروض تحقق همگرایی منطقهای (با تأکید بر حوزه خلیج فارس)»، جزوه درسی مناطق ژئوپلیتیکی پیرامون ایران، تهران: به اهتمام حسن رحیمی.
حقشناس، محمدجواد و سعید بشیری (1390)، «ناتو و گرایش ایران به سازمان همکاری شانگهای»، اطلاعات سیاسی اقتصادی، سال بیستوپنجم، شماره 284.
حقیقی، ابوالفضل (1388)، «ایران و سازمان همکاری شانگهای»، گزارش، سال بیستم، شماره 208.
خبرگزاری ایرنا (1394)، «ایران و سازمان شانگهای؛ پیوندی با نگاه به آینده»، قابل دسترسی در: http://www7.irna.ir/fa/News/81676110/
خلیلی، عبدالرسول (1394)، «رئیس جمهور و اقتصاد کشورهای نوظهور»، روزنامه شرق، شماره 2346، تاریخ 22/4/94، صفحه 5.
دارابکلائی، اسماعیل (1387)، «منافع ملی از دیدگاه امام خمینی(;)»، امام خمینی(;) و حکومت اسلامی: نهادهای سیاسی و اصول مدنی، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(;).
درویشی، فرهاد و محمد فردیتازهکند (1387)، «مفهوم منافع ملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعه موردی دولت خاتمی (84-1376)»، ژئوپلیتیک، سال چهارم، شماره 3.
رحمان، خالد (1385)، «سازمان همکاری شانگهای: چشم‌اندازها و فرصت‌ها»، ترجمه فاطمه سلطانی، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم، شماره 55.
رضایی، علیرضا (1390)، «عضویت در سازمان همکاری شانگهای و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران»، دومین همایش بین‌المللی تحولات جدید ایران و جهان، قزوین: دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(;).
رضایی، علیرضا و عباس صالحی (1389)، «سازمان همکاری شانگهای و عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات سیاسی، سال سوم، شماره 9.
زاهدی‌انارکی، مجتبی (1385)، «سازمان همکاری شانگهای از تئوری تا عمل»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم، شماره 55.
سالاری، مریم (1394)، «گفت‌و‌گو با سنایی سفیر ایران در مسکو: گسترش روابط با چین و روسیه از اولویت‌های ایران است»، روزنامه ایران، سال بیستویکم، شماره 5974، تاریخ: 20/4/1394، صص 2-1.
شفیعی، نوذر و یونس کمائی‌زاده (1387)، «تبیین روابط چین و آمریکا در برابر سازمان همکاری شانگهای بر اساس نظریه موازنه قوای نرم»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال سوم، شماره 7.
شمسیان‌فرد، حمید (1385)، «سازمان همکاری شانگهای و آینده ایران در آن»، اطلاعات سیاسی- اقتصادی، سال بیست و یکم، شماره 224-223.
طالبیفر، عباس و شهرام قاضیزاده (1382)، «سازمان همکاری شانگهای و عضویت جمهوری اسلامی ایران»، سیاست خارجی، سال هفدهم، شماره 1.
طباطبایی، سیدعلی (1390)، «بررسی تطبیقی رویکرد راهبردی چین، روسیه، آمریکا، هند، پاکستان و ایران به سازمان همکاری شانگهای»، راهبرد، سال بیستم، شماره 60.
طلوعی، محمود (1377)، فرهنگ جامع سیاسی، تهران: علم.
عزتی، عزت‌الله و کیومرث یزدانپناه (1386)، «تحلیلی بر ژئوپلیتیک پیمان اقتصادی ـ امنیتی شانگهای با تأکید بر چشمانداز عضویت ایران در این سازمان»، ژئوپلیتیک، سال سوم، شماره 3.
علیبابایی، غلامرضا (1372)، فرهنگ روابط بینالملل، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی.
علیبخشی، ابراهیم و محمدحسن بیات (1387)، مبانی نظری منافع ملی، تهران: آجا.
فیاضی، محسن (1388)، «سازمان همکاری شانگهای فرصتی برای مشارکت چین و روسیه»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال هجدهم، شماره 68.
قوام، عبدالعلی (1386)، روابط بینالملل: نظریه‌ها و رویکردها، تهران: سمت.
کاظمی، سیدعلیاصغر (1370)، نظریه همگرایی در روابط بینالملل (تجربه جهان سوم)، تهران: قومس.
کاظمی، سیدعلیاصغر (1372)، روابط بینالملل در تئوری و عمل، تهران: قومس.
کمائی‌زاده، یونس (1389)، تأثیر جهانی‌شدن بر منطقه‌گرایی با تأکید بر سازمان همکاری شانگهای، پایان‌نامه کارشناسی ارشد روابط بینالملل، اصفهان: دانشکده اقتصاد و علوم اداری دانشگاه اصفهان.
کوچرا، جاشوا (1394)، «با لغو تحریم‌ها اتفاق افتاد: هموار شدن راه عضویت ایران در سازمان
همکاری شانگهای»، مترجم: حسین هوشمند، دیپلماسی ایرانی، قابل دسترسی در: http://irdiplomacy.ir/fa/page/1955954/
کوزهگرکالجی، ولی (1387)، «نگاهی به بحران اوستیای جنوبی و هجوم روسیه به گرجستان»، اطلاعات سیاسی اقتصادی، سال بیستودوم، شماره 252-251.
کوزهگرکالجی، ولی (1388)، «تأملی بر طرح تشکیل باشگاه انرژی در سازمان همکاری شانگهای»، راهبرد، سال هجدهم، شماره 51.
کولایی، الهه (1385)، «سازمان شانگهای و امنیت آسیای مرکزی»، پژوهش علوم سیاسی، سال دوم، شماره 3.
متکی، منوچهر (1385)، «سخنرانی جناب آقای متکی وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم ، شماره 55.
مرادی، فتح‌الله (1387)، «سازمان همکاری شانگهای قدرتی توازن بخش»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال هفدهم، شماره 62.
مشیرزاده، حمیرا (1391)، تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: سمت.
مقصود، رنجبر (1382)، منافع ملی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، قم: آیت عشق.
موسوی، سیدفضلالله و دیگران (1396)، «امنیت و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران در پرتو منشور ملل متحد با تأکید بر مبانی و اهداف انقلاب اسلامی»، پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال ششم، شماره 20.
واتسون، گرگ (1385)، «سازمان همکاری شانگهای: امنیت ایران در قرن بیستویکم»، ترجمه فاطمه سلطانی، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم، شماره 55.
واعظی، محمود (1385)، «تحولات سازمان همکاری شانگهای و عضویت ایران»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پانزدهم، شماره 53.
Brummer , Matthew (2007), "The shanghai cooperation Organization and Iran: A powerful union", Journal of International Affairs. 6. 2, Spring /summer 2007.
Germanovich , Gene (2008), "The shanghai cooperation organization: A threat to American Interest in Central Asia?", China and Eurasia forum Quarterly, Vol. 6, No. 10.
Huang, Chin-Hao (2006), "China and the shanghai cooperation organization: post – summit Analysis and Implication for the united state", China and Eurasia forum Quarterly, Volum 4. No. 3.
Noi, Aylin Unver (2006), "Iran and the shanghai cooperation organization: Is it possible for Iran to Become full member of the shanghai cooperation Organization under pressure of Nuclear Issue?", Journal of International Affairs, Vol. XI, No. 4.
Nye ,Joseph (1999), "Redefining The National Interest", Foreign Affairs, July, No.4.
Cantori, Louis and Steven Spiegel (1970), "The international Politics Of Regions: A Comparative Approach", Englewood Cliffs, Prentice.
نشریه «دانش سیاسی»
)