تأثیر تبلیغات سیاسی منفی بر رفتار رأی‌دهی و مشارکت انتخاباتی (مطالعه موردی: دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در تهران)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (مسایل سیاسی ایران)

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه مدیریت موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی (وابسته به ریاست جمهوری)

2 عضو هیات علمی دانشکده محیط زیست کرج

3 موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی

چکیده

از مهم‌ترین کاربردهای تبلیغات سیاسی منفی بسیج کردن مردم برای مشارکت در انتخابات و افزایش میزان رای‌دهی در زمان انتخابات می‌باشد. نامزدها و احزاب سیاسی از این نوع تبلیغات برای تضعیف جایگاه رقیب استفاده می‌کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ادراک از تبلیغات سیاسی منفی بر میزان مشارکت رای‌دهندگان در انتخابات است. جامعه آماری شامل تمامی افراد واجد شرایط رای‌دادن در سطح شهر تهران در دوره دهم انتخابات مجلس شورای اسلامی است که در نهایت تعداد 455 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده‌ اند. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از روش های همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که تبلیغات سیاسی منفی بر تمایل به‌رای‌دهی رای‌دهندگان تاثیر دارد. هرچند این تاثیر در تمامی ابعاد تبلیغات سیاسی منفی دیده نشده است. همچنین احتمال رای دادن و مشارکت در انتخابات در مردان نسبت به زنان بیشتر است.
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The impact of negative political advertising and election participation

نویسندگان [English]

  • Mehdi Rasouli Ghahroudi 1
  • Alireza Alavitabar 2
  • Sahel Zaboli 3

1 Member of Institute for Management and Planning Studies (IMPS)

2 Faculty member of Karaj Mohitzist University

3 Ph.D Student at Institute for Management and Planning Studies (IMPS)

چکیده [English]

Political advertising is one of the most important practical tools of political marketing communications, and it can be divided into two forms in terms of content: Positive political advertising and negative political advertising. One of the most significant applications of negative political advertising is to mobilize people to participate in elections as well as increasing the number of voters during elections. In addition, the candidates and political parties use this kind of advertising to weaken their competitor's position. The aim of the study is to investigate the impact of negative political advertising through voting intention on voting preference. We have applied descriptive and inferential analysis methods. The questionnaire has been used for data collection. Our study consisted of all people that are eligible to vote in Tehran. Thus, our samples include 455 people living in different area of the city. Further, we used correlation methods and logistic regression models in order to test the hypotheses. The results show that negative political advertising can have an impact on the willingness of voters to vote. However, this effect has not been seen in all aspects of negative political advertising.
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * ** * * * * * *

کلیدواژه‌ها [English]

  • Political advertising
  • voters' intention
  • election
  • participation
  • negative advertising
  • parliament
آزاد ارمکی، تقی (1375). «نقش تبلیغات سیاسی در رفتار انتخاباتی ساکنان تهران»، نامه علوم اجتماعی. 8(8)، 46-25.
افجه­ای، سیدعلی­اکبر و خادمی گراشی، مهدی (1390). «الگوی مدیریت راهبردی بازاریابی سیاسی در ایران»، چشم­انداز مدیریت بازرگانی. 10(3)، 50-25.
امیرانتخابی، شهرود و حیران‌نیا، جواد (1389). «نقش رسانه­ها در مشارکت سیاسی شهروندان»، پژوهشنامه رسانه و مشارکت سیاسی. مرکز تحقیقات استراتژیک، (50)، 95-63.
جاووت گارت، اس و ویکتوریا، اودائل (1372)، «تبلیغ و ترغیب» (احمد میرعابدینی، مترجم)، فصلنامه رسانه. 4(16)، 49-38.
خیری، بهرام و عباسعلی‌زاده، منصوره (1387). «بازاریابی سیاسی؛ پیش به سوی سازمان‌های سیاسی بازارمحور»، مدیریت فرهنگ سازمانی. 6(18)، 180-169.
سبیلان اردستانی، حسن (1390). «نقش رسانه­ها در فرایند جلب مشارکت سیاسی»، پژوهشنامه رسانه و مشارکت سیاسی. مرکز تحقیقات استراتژیک، (50)، 62-13.
عابدی اردکانی، محمد و حسینی، سیدمجتبی (1389). «رابطه مشارکت سیاسی و سلسله مراتب نیازها؛ مطالعه موردی کارکنان دانشگاه یزد»، دوفصلنامه علمی ـ پژوهشی دانش سیاسی. 33(1)، 333-78.
علوی‌تبار، علیرضا (1382). مشارکت در اداره امور شهرها، بررسی الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها. تهران: انتشارات سازمان شهرداری‌های کشور.
محمدیان، محمود و شمسی، جعفر، (1388). مبانی نظری بازاریابی و تبلیغات سیاسی در غرب. تهران: مؤسسه کتاب مهربان نشر.
نرگسیان، عباس و طهماسبی آقبلاغی، داریوش و دیندار، یاشار (1393). «مطالعه تأثیر ابزارهای بازاریابی سیاسی بر مشارکت عمومی»، مدیریت دولتی. 6(3)، 624-603.
یوسفی رامندی، رسول (1397). «الگوی رفتار رأی‌دهی مردم در انتخابات جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر رویکرد بازاریابی سیاسی»، فصلنامه دانش سیاسی. 14(2)، 97-63.
Ansolabehere, Stephen, Shanto, Iyengar, and Adam Simon (1999). "Replicating Experiments Using Aggregate and Survey Data: The Case of Negative Advertising and Turnout", American Political Science Review 93. 901–9.
Che, H.; Ganesh, I. and Shanmugam, R. (2007). Negative Advertising and Voter Choice. Summer Institute of Competitive Strategy and INFORMS Marketing Science Conference.
Cringel, A.; Just, M. and Belt, T. (2006). "The three faces of negative campaigning: The democratic implications of attack ads", cynical news, and fear arousing messages. Feeling Politics, 136-137.
Clinton, J. and Lapinski, J. (2004). "Targeted" Advertising and Voter Turnout: An Experimental Study of the 2000 Presidential Election, The Journal of Politics. 66 (1), 69-96.
Djupe, P. and Peterson, D. (2002). "The impact of negative campaigning: Evidence from the 1998 senatorial primaries", Political Research Quarterly. (55), 845–860.
Gandhi, Amit; Iorio, Daniela and Urban, Carly (2016). "Negative Advertising and Political Competition. The Journal of Law", Economics, and Organization. 3(32), 433–477.
Goldenberg, Edic N. and Traugott, Michael W. (1984). Campaigning for Congress. Washington, DC: Congressional Quarterly Press.
Goldstein, K. and Freedman, P. (2002). "Campaign Advertising and Voter Turnout: New Evidence for a Stimulation Effect", The Journal of Politics. 64(3), 721-740.
Goldstein, K. and Ridout, T. N. (2004), "Measuring The Effects of Televised Political Advertising in The United State", Annual Review of Political Science. (7), 205-226.
Jamieson, Kathleen H. (1992). Dirty Politics: Deception, distraction, and democracy. New York: Oxford University Press.
Johnston, Richard; Michael G. Hagen and Kathleen Hall Jamieson (2004). The 2000 Presidential Election and the Foundations of Party Politics. Cambridge, MA: Cambridge University Press.
Kahn, K. F. and Kenney, P. (2004). No holds barred: Negativity in U.S. Senate campaigns. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
King, J. D. and McConnell, J. B. (2003). "The Effect of Negative Campaign Advertising on Vote Choice: The Mediating Influence of Gender", Social Science Quarterly. 4(84), 843–857.
Krasno, Johnathan S. and Green, Donald P. (2008). "Do Televised Presidential Ads Increase Voter Turnout? Evidence from a Natural Experiment", The Journal of Politics. 1(70), 245–26.
Krupnikov, Y. (2014). "How Negativity Can Increase and Decrease Voter Turnout: The Effect of Timing", Political Communication. 31(3), 446-466.
Krupnikov, Yanna (2014). "How Negativity Can Increase and Decrease Voter Turnout: The Effect of Timing", Political Communication. (31), 446–466.
Lau, Richard R.: Lee Sigelman, Caroline Heldman and Paul Babbitt (1999). "The Effects of Negative Political Advertisements: A Meta-Analytic Assessment", American Political Science Review. 93(4), 851–75.
Lee Kaid, L. and Johnston, A. (1991). "Negative versus Positive Television Advertising in U. S. Presidential Campaigns, 1960-1988", Journal of Communication. 41(3).
Malloy, Liam C, and Pearson-Merkowitz, Shanna (2016). "Going positive: The effects of negative and positive advertising on candidate success and voter turnout", Research and Politics. 1-15.
Meirick, P. (2002). "Cognitive Responses to Negative and Comparative Political Advertising", Journal of Advertising. 1(31), 49-62.
Merritt, S. (1984). "Negative Political Advertising: Some Empirical Findings", Journal of Advertising. (13), (Fall), 27-38.
Newman, Bruce L. (1981). The Explanation and Prediction of Voting Intentions and Actual Voting Behavior in a Presidential Primary Race. Unpublished Dissertation, Business Administration Department, University of Illinois, Champaign, IL 61820.
Perloff, Richard M. (1999). Elite, Popular, and Merchandised Politics: Historical Origins of Presidential Campaign Marketing. In B. I. Newman (Ed.), Handbook of Political Marketing. 19-40. Thousand Oaks, California: Sage.
Pinkleton, B E.; Um, N-H. and Weintraub Austin, E., (2002). "An Exploration of the Effects of Negative Political Advertising on Political Decision Making", Journal of Advertising. 31(1), 13-25.
Ridout, Travis N.; Franz, Michael M. and Franklin Fowler, Erika (2014) "Advances in the Study of Political Advertising", Journal of Political Marketing. 13(3), 175-194.
Savigny, H. (2007). "Ontology and Epistemology in Political Marketing Keeping It Real", Journal of Political Marketing. 6(2), 33-39
Shama, A. (1967). "The marketing of political candidates", Journal of The Academy of Marketing Science. 4(4), 764-777.
Watenberg, M. and Brians, C. L. (1999). Negative Campaign Advertising: Demobilizer or Mobilizer?. American Political Science Review, 93(4).
West, Darrell M. (2005). Air Wars: Television Advertising in Election Campaigns, 1952-2004. 4th ed. Washington, DC: CQ Press.
دوره 15، شماره 2 - شماره پیاپی 30
تالیف مقاله
دی 1398
صفحه 443-464
  • تاریخ دریافت: 30 دی 1397
  • تاریخ بازنگری: 18 آذر 1398
  • تاریخ پذیرش: 14 مهر 1398