دو فصلنامه علمی دانش سیاسی

تحلیل مولفه های هوش سیاسی درمدیریت منازعات سیاسی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (علوم سیاسی از منظر ایرانی)

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد اندیشه سیاسی ، دانشگاه علامه طباطبائی

2 عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی،

3 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر،زنجان،

چکیده

رهبران سیاسی به عنوان نماینده ی کشور ها ، گروه ها و جریان های سیاسی نقش کلیدی در حل و فصل منازعات ایفا می کنند ، رهبران سیاسی با به کارگیری قدرت و اعمال نفوذ سعی در حل و فصل منازعات و کسب موفقیت در عرصه ی سیاست دارند ، این در حالی است که این منابع به تنهایی برای موفقیت در عرصه ی سیاست کافی نیستند چرا که همه ی طرف های درگیر در منازعات سیاسی دارای منافعی هستند که سعی در حفظ آن دارند . از این رو مهارت های فردی رهبران همچون هوش سیاسی ، نقش تعیین کننده ای در حل و فصل منازعات ایفا می کنند . منظور از هوش سیاسی توانایی شناسایی و مدیریت موثر پایگاه های قدرت و جهت دهی آن ها برای کسب منافع سیاسی است ، در واقع رهبرانی که از هوش سیاسی بالاتری برخوردارند ، سیاست را فرصتی برای کسب منافع می دانند و از امکان بالقوه ی تصمیم گیری بالاتری نسبت به سایرین برای کسب هم زمان چندین هدف برخوردارند ، این افراد در عمل ، کم تر دچار تعارض منافع شخصی و جمعی و در پی آن اثرهاله ای می شوند و در ایجاد شبکه و اتئلاف های سیاسی رفتار اثر بخش تری از خود ارائه می دهند. این پژوهش مطالعه ای مروری است که با تکیه بر رویکرد علوم شناختی و هم چنین بهره مندی از روش تحلیل محتوا ، مولفه ها وکارکردهای هوش سیاسی را در تحلیل منازعات سیاسی بررسی کرده است ، نتایج این پژوهش حکایت از آن دارد که هوش سیاسی با تاکید بر مولفه هایی همچون بازی های اجتماعی ، شخصیت سیاسی ،تسخیر احساسات و پویایی های قدرت ، قابلیت ارزیابی منازعات سیاسی را به خوبی دارا می باشد و به عنوان یک چارچوب مفهومی امکان ارزیابی سیاسی را افزایش می دهد .

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of political intelligence components in political conflict management

نویسندگان [English]

  • Mohamad Mahdi Golshahi 1
  • Abbas ali Rahbar 2
  • Mojgan Niksirat far 3

1 M.A. Student in Political Thought, at Allameh Tabatabaei University

2 Faculty member of Allameh Tabatabaei University

3 M.A from Islamic Azad University

چکیده [English]

In today's world, political behavior is inevitable, the lack of resources and the increase in population has increased political conflicts, so the role of political leaders as a precise of the interests of the countries is more precisely. Political leaders as a representative of countries, groups, and political stream play a key role in resolving conflicts, political leaders are trying to resolve the conflicts and the success of the policy of politics, while these resources alone are not enough to succeed in the policy of politics, because all the parties involved in political conflicts have the benefits that are trying to keep it. Has the political skills of leaders like political intelligence, play a decisive role in resolving conflict The purpose of political intelligence is the ability to identify and manage their power bases and to direct political interests and political intelligence means the political intelligence of the awareness of the general affairs, the policy of community awareness and the ability to manage the reactions to the general affairs, in fact, leaders who have higher political intelligence, have politically an opportunity to benefit from interest, and in the practical possibility of a decision to take part in many times to achieve the goal, they act in a better reduction in personal and collective conflict and Hallo effect to influence the personal and collective benefits and in The creation of network and political coalition , They will behave more effectively . This research is a review that, using the cognitive science theory and the use of content analysis method, examines the components and functions of political intelligence in Political conflict analysis, the research results indicate that political intelligence with tacit is on components such as social games, political character, conquering emotions and dynamics of power, the ability to evaluate and root political conflicts well, and as a conceptual framework, it increases the possibility of political assessment

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cognitive approach
  • Cognitive science
  • Conflict
  • Political behavior
  • Political intelligence
  • Politics
آتش‌پور، حمید و لندران اصفهانی، سعیده (1386). «هوش سیاسی نفوذ مدیران»، ماهنامه فولاد. 150، 53-49.
تاگارد، پل (1398). ذهن درآمدی بر علوم شناختی (رامین گلشائی، مترجم). تهران: انتشارات سمت.
ﺟــﻮﺍﺩﻯ ﺍﺭﺟﻤﻨــﺪ، ﻣﺤﻤﺪﺟﻌﻔﺮ و ﻣﺘﻴﻦ، ﻣﺤﻤﺪﻣﻬﺪﻯ (1387). «ﺑﺮﺭﺭﺳــﻰ ﻧﻘﺶ ﺣﻞ‌ﻭﻓﺼــﻞ ﻣﻨﺎﺯﻋﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺑﻴﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻞ»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ. 3(149)، 38-15.
حاتمی، جواد (1397). درباره علم شناختی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
دفت، ریچارد ال (1385). تئوری و طراحی سازمان (علی پارسائیان و محمد اعرابی، مترجمان). تهران: انتشارات دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
دوستار، محمد و ممبینی، یعقوب (1392). «مدیریت تغییر سازمانی مبتنی بر هوش سیاسی مدیران»، مجموعه مقالات دومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، کارآفرینی و توسعه  اقتصادی. قم: انتشارات جباری.
دوستار، محمد و ممبینی، یعقوب (1393). «مؤلفه‌ها و کارکردهای هوش سیاسی»، دوفصلنامه
علمی ـ پژوهشی دانش سیاسی. 10(19)، 86-65.
فردبرگ، جی و سیلورمن، گوردون (1398). علوم شناختی مقدمه‌ای بر مطالعات ذهن (محسن افتاده حال و همکاران، مترجمان). تهران: مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایعی دفاعی.
قوام، عبدالعلی (1393). سیاست‌شناسی. تهران: انتشارات سمت.
نجف‌پور، سارا و تدین‌راد، علی (1398). «نسیت سیاست و فهم در منظومه فکری آرنت»، دوفصلنامه علمی ـ پژوهشی دانش سیاسی. 15(30)، 590-568.
نیک‌پور، امین؛ چمنی‌فرد، راحله و صداقت، حسین (1397). درآمدی بر انواع هوش در سازمان. ناشر: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.
هره، رم  (1396). مقدمه‌ای فلسفی بر علوم‌شناختی (حسین شیخ رضایی و مجید داودی بنی، مترجمان). تهران: فرهنگ نشر نو.
هیوود، اندرو (1396). سیاست (عبدالرحمن عالم، مترجم). تهران: نشر نی.
 
Adams, S. M. and Zanzi, A. (2005). "Developing Political Intelligence for Making Feasible Decisions", Journal Manage Dev. 25, 350-367.
Ashraf; Fatima, Zahid lqbal, Muhammad (2011). "A Research Agenda on the Leaders Political Intelligence for Effective Change Management", African Journal of Business Management. (14), 6150-6158.
Bercovitch, J.; Kremenyuk, V. & Zartman, W. (Eds)(2009). The Sage Handbook of Conflict Resolution. London: Sage Publicatio.
Bhasin, Roberta (1985). On Playing Corporate Politics. Pulp and Paper, Stockholm, Sweden.
Boddewyn, J. J. and Brewe, T. L. (1994). "International- Business Political Behavior: New Theoretical Directions", Academy of Management Review. 19, 119-143.
Coffey, Robert, E.; Cook, Curtis, W. and Hunsaker, Phillip, L. (1994). Management and Organizational Behavior. Boston, Massachusetts, Irwin.
Cook, S. and Macaulay, S. (2004). Change Management Excellence. Kogan Page, London and Sterling.
Ferris, G. R.; Davidson, S. L. and Perrewe, P. L. (2000). "Political Skill at Work", Organizational Dynamics. 28, 25-37.
Ferris, G. R.; Treadway, D. C.; Kolodinsky, R. W.; Hoch Warter, W. A.; Kacmar, C. J.; Douglas, C., and Frink, D. D. (2005). "Development and Validation of the Political Skill Inventory", Journal of Management. 31, 126-152.
Peled, A. (2000). "Politicking for Success: The Missing Skill", Leadership & Organization Development Journal. 21, 20-29.
Perrewe, P. L.; Ferris, G. R.; Frink, D. D. and Anthony, W. P. (2000). "Political Skill: An Antidote for Workplace Stressors", The Academy of Management Executive. 14, 115-123.
Schmidt, M. J. (2010). "Is There a Place for Emotions within Leadership Preparation Programs", Journal of Educational Administration. 48, 626-641.
Treadway, D. C.; Ferris, G. R and Kacmar, C. J. (2004). "Leader political skill and employee reaction", Journal of leadership Quarterly. 48,70-88.
Wayne, S. J. and Kacmar, K. M. (1991). The Effects of Impression Management on the Performance Appraisal Process. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 70-88.
Zaccaro, S. J.; Kempc, C. and Bader, P. (2004). "The Nature of Leadership", Thousand Oaks - CA, Sage, Chapter, 5, 101-124.
دو فصلنامه علمی دانش سیاسی
دوره 16، شماره 2 - شماره پیاپی 32
تالیف مقاله
مهر 1399
صفحه 599-620
  • تاریخ دریافت: 15 بهمن 1398
  • تاریخ بازنگری: 24 مرداد 1399
  • تاریخ پذیرش: 10 شهریور 1399