نوع مقاله : علمی - پژوهشی (روابط بین الملل)
نویسندگان
1 دانشجوی دکترای روابط بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران،جمهوری اسلامی ایران
2 عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان.اصفهان. جمهوری اسلامی ایران
3 عضو هیات علمی دانشکده روابط بین الملل، وزارت امور خارجه.تهران. جمهوری اسلامی ایران
چکیده
در خلال عمده بحران های بینالمللی، آمریکا یا بازیگر اصلی بحران بوده و یا در پرتو مداخله سازمان ملل، فعالیت نموده است. بنابراین سؤال اصلی مقاله آن است که منطق رفتاری ایالات متحده در مدیریت بحرانهای بینالمللی از چه الگویی تبعیت میکند؟ محققان، دادههای پروژه بینالمللی «آی.سی.بی» را با الهام از ایده تاریخ کاربردی، تحلیل و به طراحی الگوی مورد نظر پرداختهاند. یافتههای مقاله نشان می دهد تهدیدهای نفوذ، خسارت شدید، خسارت نظامی محدود و تهدید سیاسی بیشترین فراوانی را در بحرانهای آمریکا به عنوان بازیگر بحران داشته است. تکنیک غالب آمریکا در بحرانهای مبتنی بر تهدید نفوذ (به عنوان فراگیرترین بحران فراروی آمریکا) عدم خشونت بوده است. همچنین آمریکا در هیچیک از بحرانهایی که شورای امنیت مسئول رسیدگی بوده، «بیفعالیت نبوده» اما رویکرد غالب آن، «فعالیت سطح پایین» بوده است. مقاله نتیجه میگیرد: تهدیدهایی همچون تهدیدهای فرهنگی، یا اقتصادی فاقد پتانسیل لازم برای ایجاد یک بحران بینالمللی برای آمریکا است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Explaining the US behavioral pattern in international crises management
نویسندگان [English]
1 Ph.D. in International Relation. Islamic Azad University.
2 Faculty member of Isfahan University.Isfahan.
3 Faculty member of School of International Relations of Ministry of Foreign Affairs.
چکیده [English]
The United States, while a political unit, like other actors, is a country with a wide range of global interests. Accordingly, the active and effective presence of the country in international affairs is explained and interpreted. Understanding United States foreign policy in international crises management(ICM) and being aware of possible America reactions is of particular importance to foreign policymakers. During an international crisis, the United States is a major player in the crisis, or acts in the light of United Nation intervention. So the main question of the article is what is the pattern of United States behavioral logic in ICM? With the aim of achieving the management model of the United States in international crises, the ICB Project dataset, inspired by the idea of applied history, were extracted and statistically analyzed. In order to answer the main question of the article using exploratory research method, the findings of the article, which is in fact a hundred-year model of United States behavior in international crises, showed threat of influence, grave damages, limited military damage, and political threat has been most prevalent threats in the "America as Crisis Actor" crises. Non-violence has also been the dominant American technique in crises based on the threat of influence. Also the usual United States response to the threat of grave damage has been serious clashes or full-scale war. The United States has also been inactive in any of the crises the Security Council has dealt with, but the dominant approach has been low-level activity. According to the results, the article concludes that threats such as cultural, economic, or political have no potential to create an international crisis for the United States. The prevailing American response to the perception of the threat of grave damage will also be serious clashes or full-scale war. The main activity of the United States in crises in which it acting as Interfering actor, is low-level activity or inactivity.
کلیدواژهها [English]