اسطوره‌ی زعامت و جنگ داخلی در افغانستان (۱۹۹۲-۱۹۹۴)

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (مطالعات منطقه‌ای)

نویسندگان

1 استادیار گروه سیاسی دانشگاه شهید بهشتی

2 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

پس از پیروزی مجاهدین بر رژیم کمونیستی افغانستان در سال ۱۹۹۲، جنگ داخلی میان گروه‌های مسلح مجاهدین به‌وقوع پیوست. عمده این جنگ‌ها میان دو نیروی پشتون (حکمتیار) و تاجیک (مسعود) اتفاق افتاد. فهم و تفسیر صحیح از این منازعه، اهمیت اساسی و راهبردی دارد. انگیزه‌‌ای که می‌توان برای آغاز این درگیری و تنش داخلی تصور کرد را تحت عنوان اسطوره زعامت می‌توان تفسیر کرد. سؤال این است که جنگ داخلی در افغانستان از طریق اسطوره زعامت چگونه قابل تبیین است؟ برای تحلیل این موضوع، از رویکرد اسطوره سیاسی و فهم اشمیتی از امر سیاسی استفاده شده است. نتیجه‌ای که از این پژوهش حاصل شد این است که اسطوره زعامت به تمایز دوست و دشمن و آنتاگونیسم انجامید. این آنتاگونیسم و دیگری‌سازی، گروه‌‌های قومی را به موجودیت‌های سیاسی تبدیل کرد و باعث جنگ و درگیری نظامی شد. فتح کابل به‌مثابه آیکونی بود که کل اسطوره زعامت را به یاد می‌آورد. به‌دلیل اهمیت نمادین فتح کابل، مناقشه‌ها و تنش‌های سیاسی مخصوصاً بین دو قوم تاجیک و پشتون بر سر فتح کابل اتفاق افتاده است. در ۱۹۹۲ با فتح کابل توسط نیروهای مسعود و ربانی این اسطوره شکسته شد. حکمتیار به‌عنوان یکی از رهبران و نخبگان پشتون این مسئولیت تاریخی را بر دوش خود احساس کرد که این اسطوره را احیا کند. نتیجه مستقیم این امر، تنش و درگیری نظامی در کابل بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The myth of leadership and civil war in Afghanistan (1992-1994)

نویسندگان [English]

  • reza khorasani 1
  • abolfazl fasihi 2

1 political science - shahid beheshti univercity- tehran-iran

2 shahid beheshti

چکیده [English]

After the Mujahedin victory over the communist regime in Afghanistan in 1992, a civil war broke out between the Mujahedin armed groups. Most of these battles took place between Pashtun forces (Hekmatyar) and Tajiks (Massoud). The motivation that can be imagined for the beginning of this conflict and internal tension can be interpreted as the myth of leadership. The question is, how did the myth of leadership lead to the Civil War? To analyze this issue, the approach of political mythology and Schmidt's understanding of politics has been used. The conclusion of this study is that the myth of leadership led to the distinction between friend and foe and antagonism. This antagonism and alienation turned ethnic groups into political entities and led to war and military conflict. The conquest of Kabul was an icon reminiscent of the whole myth of leadership. Due to the symbolic significance of the conquest of Kabul, conflicts and political tensions have arisen, especially between the Tajiks and Pashtuns over the conquest of Kabul. Due to the symbolic significance of the conquest of Kabul, conflicts and political tensions have arisen, especially between the Tajik and Pashtun peoples over the conquest of Kabul. Once in 1929, with the conquest of Kabul by Habibullah Kalkani, the myth of the Pashtun leadership was questioned. In 1992, the conquest of Kabul was broken by the forces of Massoud and Rabbani. As one of the Pashtun leaders and elites, Hekmatyar felt the historic responsibility to revive this myth. The direct result of this was military tensions in Kabul.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Afghanistan
  • Ahmed Shah Massoud
  • Borhannoddin Rabbani
  • Civil War
  • Ethnicity
  • Hekmatyar
  • leadership myth
  • Political myth
  • Polity
  • Symbol
اشمیت، کارل (۱۳۹۳). مفهوم امر سیاسی، (یاشار جیرانی و رسول نمازی، مترجم). تهران: ققنوس.
الیاده، میرچا (۱۳۹۳). نمادپردازی، امر قدسی و هنر، (محمد کاظم مهاجری، مترجم). تهران: پارسه.
امینیان، بهادر و کریمی قهرودی، مائده (1391). «استراتژی دولت ـ ملت‌سازی آمریکا در افغانستان»، دانش سیاسی. 8(1)، 97-69.
اوربک، موریس (۱۳۹۳). کارل اشمیت در جستجوی امر سیاسی: الهیات، تصمیم‌‌گرایی و مفهوم دشمن. در اشمیت، کارل، مفهوم امر سیاسی، (یاشار جیرانی و رسول نمازی، مترجم). تهران: ققنوس.
اونیل، پاتریک (۱۳۸۶). مبانی سیاست تطبیقی، (سعید میرترابی، مترجم). تهران: قومس.
بارفیلد، تامس جفرسون (۱۳۹۸). تاریخ فرهنگی، سیاسی افغانستان، (عبدالله محمدی، مترجم). تهران: عرفان.
پیکف، سرهنگ و دیگران (۱۳۹۱). جنگ در افغانستان، (عزیز آریانفر، مترجم). کابل: میوند.
تودور، هنری (۱۳۸۳). اسطوره‌ سیاسی، (سیدمحمد دامادی، مترجم). تهران: امیر کبیر.
روا، الیویه (۱۳۷۹). «اسلام سیاسی در افغانستان»، مجله گفتگو. (۲۹). 146-129.
روا، الیویه (۱۳۸۹). افغانستان از جهاد تا جنگ‌های داخلی، (علی عالمی کرمانی، مترجم). تهران: عرفان.
فرزان، احمدشاه و غیاثی، توریالی (۱۳۷۸). مردی استوار و امیدوار به افق‌های دور. مشهد: ترانه.
فرهنگ، میرمحمدصدیق (۱۳۷۱). افغانستان در پنج قرن اخیر. قم: مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
گروه پژوهش سینا (۱۳۸۱). افغانستان در سه دهه اخیر. قم: مؤسسه فرهنگی ثقلین.
گریگورین، وارتان (۱۳۸۸). ظهور افغانستان نوین، (علی عالمی کرمانی، مترجم). تهران: عرفان.
نظروف، حق‌نظر (۱۳۸۰). مقام تاجیکان در تاریخ افغانستان. تربت جام: احمدجام.
وتس، فرانتس یوزف (۱۳۹۳). درآمدی بر اندیشه هانس بلومنبرگ، (فریده فرنودفر و امیر نصری، مترجم). تهران: چشمه.
یزدانی، عنایت‌الله و شجاع، مرتضی (1386). «ژئوپلیتیک جدید خاورمیانه و رقابت قدرت‌ها»، دانش سیاسی. 3(2)، 111-85.
Bottici, Chiara (2011). "Towards a Philosophy of Political Myth. Iris", European Journal of Philosophy and Public Debate. 3(5), 31-52.
Bottici, Chiara and Kuhner, angela (2012). Between Psychoanalysis and Political Philosophy: Towards a Critical Theory of Political Myth. Critical Horizons (print) ISSN 1440-9917
Valentine, Jeremy (2017). "Politics and the concept of the political: The political imagination", Contemporary Political Theory. (17), S197–S200.
دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 35
تالیف مقاله
فروردین 1401
صفحه 83-102
  • تاریخ دریافت: 03 مرداد 1400
  • تاریخ بازنگری: 03 آذر 1400
  • تاریخ پذیرش: 04 آذر 1400